تفاوت بین I / my / mine / me / myself در انگلیسی

• I: ضمیر فاعلی (Subject Pronoun) است. از «I» برای اشاره به خودتان به‌عنوان انجام‌دهنده‌ی عمل در جمله استفاده می‌شود. برای مثال: «I went to the store.» (من به فروشگاه رفتم.)

• Me: ضمیر مفعولی (Object Pronoun) است. از «Me» برای اشاره به خودتان به‌عنوان گیرنده‌ی عمل در جمله استفاده می‌شود. برای مثال: «She gave the book to me.» (او کتاب را به من داد.)

• My: ضمیر ملکی (Possessive Pronoun) است. از «My» قبل از اسم برای نشان دادن مالکیت استفاده می‌کنیم. برای مثال: «This is my book.» (این کتاب من است.)

• Mine: ضمیر ملکی (Possessive Pronoun) است. از «Mine» بعد از اسم یا به‌تنهایی برای نشان دادن مالکیت استفاده می‌کنیم. برای مثال: «Whose book is this?» (این کتاب مال چه کسی است؟) «It’s mine.» (مال من است.)

• Myself: ضمیر انعکاسی (Reflexive Pronoun) است. از «Myself» زمانی استفاده می‌کنیم که فاعل و مفعول جمله به یک نفر اشاره داشته باشند (یعنی خود فرد هم انجام‌دهنده‌ی عمل و هم گیرنده‌ی آن باشد). برای مثال: «I painted the picture myself.» (من خودم آن تصویر را نقاشی کردم.) همچنین می‌توان از «Myself» برای تأکید استفاده کرد. برای مثال: «I baked the cake myself.» (خودم کیک را پختم.) (این جمله بر این نکته تأکید می‌کند که شما شخص دیگری را برای پختن کیک استخدام نکرده‌اید.)

در مقاله تفاوت بین I / my / mine / me / myself در انگلیسی ، در مورد این کلمات اطلاعاتی در اختیار شما می گذاریم. شباهت‌ها و تفاوت‌های آن‌ها را بررسی می ‌کنیم و مثال‌های عملی برای افزایش توانایی شما در استفاده از آن‌ها ارائه می دهیم.